Αν τρέχετε αργά, δεν πηγαίνετε πάντα μακριά!

Το αργό τρέξιμο δεν αποτελεί πάντα μια καλή ιδέα. Το σώμα μας λειτουργεί κατά κάποιο τρόπο όπως τα αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού. Αν τα αφήσουμε να κυκλοφορούν μόνο στην πόλη στα 30 χλμ / ώρα, τότε μπουκώνουν. Το ίδιο συμβαίνει και με τους δρομείς, όπου η αλλαγή της τεχνικής επιβραδύνοντας υπερβολικά μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Όταν μιλάμε για αργούς ή γρήγορους ρυθμούς τα δεδομένα είναι προφανώς υποκειμενικά. Το αργό τρέξιμο είναι δηλαδή κάτι το σχετικό, αλλά είναι βέβαιο ότι όσο πιο χαμηλή είναι η ταχύτητα κίνησης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος στήριξης του ποδιού στο έδαφος. Η παράταση  του χρόνου στήριξης συνεπάγεται την αύξηση των εμβιομηχανικών ελαττωμάτων του ποδιού και επομένως μια ολόκληρη σειρά παραγόντων που στρεσάρουν  το πόδι και οι οποίες δεν είναι πάντα επαρκώς υποφερτές.

 


Η χρήση του αργού τρεξίματος συνδέεται με τη δυνατότητα που μας δίνεται να τρέξουμε για μεγάλη διάρκεια και συνεπώς καταναλώνοντας  λιγότερη ενέργεια, αλλά θα πρέπει πάντα να βλέπουμε αν αυτή η προπόνηση μπορεί έστω εν μέρει να αντικατασταθεί - τουλάχιστον κατά ένα μέρος - με εναλλασσόμενους ρυθμούς τρεξίματος  ή τουλάχιστον με ένα τρέξιμο σε όχι πολύ αργό ρυθμό.


Στα προπονητικά προγράμματα  το λεγόμενο αργό συνεχόμενο τρέξιμο  μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό προπονητικό μέσο για την προετοιμασία του μαραθωνίου. Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να ξεπεραστούν ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις είναι να επιλεγεί ένα μονοπάτι σε φυσικό περιβάλλον που όπως είναι λογικό απαιτεί αλλαγές  ρυθμού, προκειμένου να σπάσει ένα μηχανικό μοντέλο που συχνά είναι προάγγελος αρνητικών επιπτώσεων.


Αρνητικές επιπτώσεις

  • Αύξηση των χρόνων στήριξης. Το πόδι έχει περισσότερο χρόνο επαφής για να προκύψουν  όλες οι αρνητικές συνέπειες που σχετίζονται με τον πρηνισμό (τάση του ποδιού να κατανέμει το βάρος προς τα μέσα - προς την μεριά της καμάρας) 
  • Αύξηση της έσω περιστροφής της  κνήμης. Εάν μια  μέτρια εσω περιστροφή  είναι φυσιολογική, οι μακροχρόνιοι χρόνοι στήριξης του ποδιού μπορούν να δημιουργήσουν θύλακες στρες στους συνδέσμους του επίπεδου γόνατος
  • Ελλιπής μυϊκή ενεργοποίηση. Το μυϊκό σύστημα των κάτω άκρων γενικά δεν εκτελεί με τον καλύτερο τρόπο την αντιμετώπιση της βαρύτητας της κίνησης,  με αρνητικές επιδράσεις στις αρθρικές δομές και ειδικότερα στην πλάτη
  • Κακή έκκεντρη λειτουργία των  μυών. Αυτός ο τύπος μυϊκής σύσπασης   πραγματοποιείται καλύτερα με τον πιο γρήγορο  ρυθμό τρεξίματος, όπου  πρώτα η σύσπαση και μετά η ελαστικότητα των μυϊκών ινών έχουν σαν αποτέλεσμα την παραγωγή ενέργειας με χαμηλό κόστος.

 

 

Παθολογικές καταστάσεις που είναι δυνατό να συνδέονται με το αργό τρέξιμο

Αυτές είναι καταστάσεις όπου το αργό τρέξιμο μπορεί να αυξήσει την εμφάνιση  σημαντικών βιομηχανικών αλλοιώσεων. Αυτά τα  δύο στοιχεία μπορεί να οδηγήσουν  σε φλεγμονή στην αρχή  και σε παθολογίες από υπερφόρτωση σε βάθος  χρόνου.

  • Σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας. Είναι μια φλεγμονή των συνδετικών δομών στην εξωτερική πλευρά του γόνατος, λόγω της υπερβολικής περιστροφής της κνήμης στη φάση στήριξης του ποδιού
  • Φλεγμονή της οπίσθιας πλευράς της κνήμης. Αυτό οφείλεται σε υπερβολικό τέντωμα - τάση  του ίδιου τένοντα, όταν το πόδι κάνει υπερβολικό πρηνισμό. Η συγκράτηση αυτής της  κίνησης είναι δουλειά του οπίσθιου κνημιαίου και κατά συνέπεια την συστολή που περιορίζει αυτή την κίνηση προς τα μέσα 
  • Περιοστίτιδα της κνήμης. Είναι ένας πόνος που εκδηλώνεται στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης και είναι ιδιαίτερα έντονος στη μεσότητα της. Η περιοστίτιδα της κνήμης είναι ένα σύνδρομο υπερχρησίας. Και οφείλεται σε φλεγμονή των μυών και του περιοστέου της κνήμης. Παρουσιάζεται πόνος στην πρόσθια επιφάνεια της κνήμης κυρίως κατά τη διάρκεια της άσκησης, αλλά στις οξείες περιπτώσεις και στην ηρεμία. Ο χρόνος ανάληψης  μπορεί συχνά να είναι μεγάλος ανάλογα με τον βαθμό που έχουν πάθει κάποια φλεγμονή τα  οστά 
  • Φλεγμονές του Αχίλλειου τένοντα στο τρίτο μέσο. Αυτές σχετίζονται με την διάταση  του ίδιου του τένοντα με μη φυσιολογικά σημεία έλξης που οδηγούν σε ανισορροπίες, αφού έχουμε  περιοχές του τένοντα που δέχονται πιο έντονες επιβαρύνσεις από άλλες, επειδή το τέντωμα δεν είναι ομοιογενές
  • Πελματιαία απονευρωσίτιδα. Είναι μια φλεγμονή της πελματιαίας περιτονίας, η οποία προκαλεί πόνο στην περιοχή της φτέρνας. Το τρέξιμο  μεγάλης διαρκειας υπερφορτώνει τον σύνδεσμο, ο οποίος αδυνατεί να αντέξει τόση φθορά και καταπόνηση. Χαρακτηριστικά του πόνου ότι είναι χειρότερος το πρωί, χρόνιος, θυμίζει σουβλιές ή κάψιμο και είναι προοδευτικός. Συμβαίνει κυρίως  στο μεσαίο τμήμα του πέλματος , που μπορεί να τεντώνεται υπερβολικά και συστηματικά από τον πολύ αργό ρυθμό. Μπορεί λοιπόν να εμφανιστεί ενοχληση  στο σημείο της εισαγωγής της περιτονίας στη φτέρνα, που συνδέεται με την πάροδο του χρόνου με το σχηματισμό του λεγόμενου  ‘’άκανθα πτέρνας’’ 

 

Πώς να τα αντιμετωπίσετε

Οι βασικές προφυλάξεις είναι η χρήση πιο σταθερών  παπουτσιών (stability) στους αργούς ρυθμούς τρεξίματος και σε περιπτώσεις όπου είναι προφανές κάποιο πρόβλημα η δημιουργία ορθοπεδικών πάτων. 

 

Πηγές:

https://meygeia.gr/pelmatiaia-aponevrositida-symptomata-aities-kai-antimetopisi/

http://www.iasophysio.gr/content/view/188/143/lang,greek/

https://www.correre.it/se-corri-piano-non-sempre-vai-lontano/ 

Λούκα Ντε Ποντι: Tραυματιολόγος, Aθλητίατρος  

 

Γιάννης Δαγκόγλου

Γιάννης Δαγκόγλου

 

Γεννήθηκα στην Πάτρα και ασχολήθηκα με τον στίβο από την ηλικία των 12 χρόνων. Υπήρξα αθλητής στους δρόμους μεγάλων αποστάσεων με καλύτερες επιδόσεις:

1500 μ. 4:02’’ (κατηγορία Εφήβων)

5.000 μ. 15:12’’ (κατηγορία Εφήβων)

10.000 μ. 32:50’’ ( κατηγορία Νέων)

Μαραθώνιος 2.30:17’’.

Αποφοίτησα από το Τ.Ε.Φ.Α.Α. του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1991 με ειδικότητα στους δρόμους.

Έχω παρακολουθήσει την σχολή προπονητών της Ιταλικής Ομοσπονδίας Στίβου (F.I.D.A.L.- Formia 2001).

Έχω συμμετάσχει σε προπονητικά καμπ του βάδην ( 2005 και 2006 Montescaglioso Bari Ιταλία ).

Είμαι από το 2005 Διδάκτορας της Εθνικής Γυμναστικής Ακαδημίας της Σόφιας (Βουλγαρία) για την διατριβή μου στην προπόνηση Εφήβων αθλητών του βάδην με ε θέμα «Αξιολόγηση της ικανότητας απόδοσης νεαρών αθλητών βάδην με την χρήση του τεστ Conconi» Ο βαθμός του διδακτορικού διπλώματος μου ήταν 22/23.

Είμαι επίσημος προπονητής στίβου του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. (από τον Οκτώβριο του 2000) και κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Α’ κατηγορίας για το άθλημα του Κλασσικού Αθλητισμού από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού

Έχω γυμνάσει πολλούς πρωταθλητές (Σοφία Αρματά, Γιάννης Καυκάς, Χαράλαμπος Πιτσώλης, Σοφία Ρήγα, Ισαβέλλα Κοψαχείλη, Αλέξι - Μαρία Παππά). Μιλάω άπταιστα Ιταλικά και Αγγλικά.

 

www.smartrun.gr

ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ